گاهی روانشناسان ، برای پی بردن به کنه شخصیت مراجع خود از او می‌خواهند تا آرزوهایش را بیان کند . قائل‌اند که سقف و افق آرزوها ، نگرش فرد را به هستی و دیدگاه شخص را در گذشته و افق او را به آینده و پندار و برداشت‌هایش را به دنیای پیرامون ، نشان می‌دهد.

آدمی موجود اجتماعی است ، از تنهائی گریزان است . تنهائی برای او یک جور ، تنبیه به حساب می‌آید .
مجری قانون که می‌خواهد ، یک مجرم را به اشد مجازات تنبیه کند ، او را به تحمل در زندان انفرادی محکوم می‌کند .

هر چه لابه‌لای کتاب‌های لغات و دائره‌المعارف را گشتم تا شاخص اندازه‌گیری دنیا را پیدا کنم نجستم.
یادم آمد؛ وقتی بچه بودم ( مثل الان خودم) مادرم را اندازه‌ی یک دنیا دوست داشتم.
بعدها از زبان مردم شنیدم که به عنوان تشکر به هم می‌گفتند؛ یک دنیا ممنونم.
و ناظر کشمکش بین دو نفر بودم که یکی‌شان گفت؛ دنیا دو روزه… فعلن امروز دنیا به‌ کام تو است ولی فردائی هم هست، آن‌وقت خواهیم دید فردا دنیا بر پاشنه‌ی تو نمی‌گردد؟